У гэты дзень я не правёў ніводнага ўрока, бо быў заняты па прычыне «вытворчай неабходнасці» — удзельнічаў у спальванні хмызняку. Яго раней высякалі іншыя брыгады супрацоўнікаў устаноў адукацыі. Нам пашэнціла з надвор’ем — сапраўдны красавік. А вось нашым папярэднікам даводзілася і ў снег, і на холадзе рыхтаваць нам фронт работ — высякаць і складзіраваць кустоўе, такое ненавіснае некаторым кіраўнікам.
Канечне, зараснікі пасярод поля — гэта не па-гаспадарску. Аднак ці так ужо яно таго варта, каб дзесяткі людзей адрываць ад іх працоўных абавязкаў і прымушаць без спецадзення, ды яшчэ са сваім інструментам займацца нязвыклай справай? Ды і ці па-гаспадарску гэта — так дарэмна грэць паветра? Дарэчы, большасць з працаваўшых упэўнена, што хутка хмызнякі адродзяцца зноў..
Ну, а я цяпер ламаю галаву, як ліквідаваць узнікшае адставанне ва ўроках 😦
P.S. І ўсё-такі гэта быў для мяне дзень адпачынку — як на курорце 🙂